spędzać czas na czymś

См. также в других словарях:

• czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… …   Słownik języka polskiego

• czas — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. czassie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okres wydzielony jakimiś wydarzeniami, zjawiskami itp.; wyodrębniona pora : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czasy napoleońskie. Wiosna to… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wieść — I ż V, DCMs. wieśćści; lm MD. wieśćści książk. «wiadomość, często nie sprawdzona na temat faktu lub wypadku; pogłoska, fama» Alarmująca, nagła, pomyślna, smutna, tragiczna, dobra, zła wieść. Odebrać, otrzymać wieści od kogoś. Brak o kimś, o czymś …   Słownik języka polskiego

• dobrze — lepiej 1. «w należyty sposób, we właściwym stopniu; należycie, odpowiednio, jak trzeba» a) «starannie, pilnie, dokładnie» Dobrze coś pamiętać. Dobrze spełniać swoje obowiązki. Dobrze strzec tajemnicy. ∆ Dobrze wychowany, ułożony «znający zasady… …   Słownik języka polskiego

• pluć — ndk Xa, pluję, plujesz, pluj, pluł plunąć dk Vb, plućnę, plućniesz, pluń, plućnął, plućnęła, plućnęli «wyrzucać z ust ślinę albo flegmę» Nie pluć na podłogę. Pluć przez zęby. Plunąć komuś w oczy. ∆ Pluć krwią «wypluwać z plwociną krew» ◊ pot.… …   Słownik języka polskiego

• poza — I ż IV, CMs. pozie 1. lm D. póz «układ postaci, ułożenie ciała, postawa» Niedbała, wymuszona, zalotna poza. 2. blm «przesada w zachowaniu się, afektacja, nienaturalność, maniera» Ta nieśmiałość to poza. II «przyimek łączący się z rzeczownikami… …   Słownik języka polskiego

• bąk — 1. pot. Opić się (czymś) jak bąk «napić się czegoś w dużej ilości»: Opiłem się jak bąk, już więcej nie mogę. Roz bezp 1998. 2. pot. Zbijać bąki «spędzać czas na próżnowaniu; próżnować»: (...) ciężko zapracowali na tę swoją pomyślność. Nie tak jak …   Słownik frazeologiczny

• bąk — m III, DB. a, N. bąkkiem; lm M. i 1. pot. «trzmiel lub inny owad wydający w locie charakterystyczne buczenie» Bąki buczą grubym basem, zbierają pyłki z kwiatów. ◊ Opić się czymś jak bąk «napić się czegoś w dużej ilości» ◊ Zbijać bąki «spędzać… …   Słownik języka polskiego

• rajcować — dk IV, rajcowaćcuję, rajcowaćcujesz, rajcowaćcuj, rajcowaćował posp. «rozprawiać o czymś, gadać, paplać; spędzać czas na gadaniu» Sąsiadki rajcowały na podwórku …   Słownik języka polskiego

• szaleć — ndk III, szalećeję, szalećejesz, szalećej, szalećlał, szalećeli 1. «zwykle pod wpływem silnych uczuć zachowywać się w sposób nieopanowany, gwałtowny; wariować, fiksować» Szaleć z bólu, z miłości, z radości, z rozpaczy, ze szczęścia, z wściekłości …   Słownik języka polskiego

• porabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, porabiaćam, porabiaća, porabiaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} spędzać czas, zajmować się czymś, robić coś (zwykle w utartych zwrotach do rozmówcy) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Co dziś porabiasz? {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień